Dinsdag 22Juli

Onze laatste dag in Bogota,
Uiteraard hebben we nog 1 leer met Luz dary en haar man Ferney en hun 2 Kids afgesproken.
Dit keer bij ons in ons B&B welke trouwens gerund word door de neef van mijn buurman in NL.
Deze neef, Pascal, heeft tijdens dit gesprek voor ons vertaald.
Nina en ik hebben ruim een half jaar Spaanse les gehad maar tijdens dit soort gesprekken is het toch wel handig als je iemand hebt die de taal vloeiend spreekt,
Mooie, lieve mensen zijn het, en met een beetje geluk komen ze ook nog een keer naar NL.
Aan het einde vroeg Luz dary of Nina deze nacht bij hen thuis wil slapen, en dat wilde ze natuurlijk wel, DE gelegenheid om hen thuis te bezoeken.
Daardoor was het afscheid iets minder moeilijk als vantevoren gedacht.
Toch is het vreemd als je iemand pas kent
maar door emoties het gevoel hebt dat je diegene al heel lang kent, om dan afscheid te moeten nemen.
tegelijk besef je ook dat het een tijdelijk afscheid is hoewel we nu niet weten wanneer we elkaar weer gaan zien.
onderweg naar onze favoriete eettent komen we nog langs een paar bloemen verkooppunten (zie foto's).